|
بررسی فضاسازی در منظومهی خسرو و شیرین نظامی گنجوی
|
| سعید حسام پور، فاطمه نوفلی، راضیه رستمی |
|
|
|
چکیده: (2083 مشاهده) |
در این پژوهش برآنیم تا عنصر فضاسازی را در منظومهی داستانی خسرو و شیرین مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم؛ بدین منظور چهار موضوع از جمله فضای آغاز داستان، فضاسازی شخصیتی، رویدادی و مکانی را گزینش کرده‌ایم تا با استفاده از نشانه‌های زبانی و تصویری که در تداعی و القای مضمون مطرح‌شده در هر داستان نقش دارند، هنر نظامی را در زمینه‌ی فضاسازی نشان دهیم. نظامی برای هر یک از قسمت‌های داستان خود فضاهای مناسبی را خلق می‌کند؛ به‌گونه‌ای که کاملاً مطابق با همان بخش از داستان هستند و از ابتدا، ذهن خواننده را سامان می‌بخشد و به خوبی هدایت می‌کند. از هنرنمایی‌های او در فضاسازی داستان، انتخاب و چینش صحیح واژگان است؛ یعنی با استفاده از واژگان و ترکیبات مرتبط با حوادث، تصاویر خاصی ایجاد می‌کند که فهم و دریافت خواننده را از داستان می‌افزاید و برخلاف هنجارهای معمولی زبان و با قدرت تخیل، احساس و عاطفه، حتی ابتدایی‌ترین سخنان را به شکلی شگفت‌انگیز و متفاوت نمایان و برجسته می‌سازد. |
|
| |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/6/20 | پذیرش: 1399/10/12
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
