مطالعات پسااستعماری عمدتاً به موضوع استعمار، پیامدهای آن در دوران استعمار و اشکال جدید پس از آن می‌پردازد و روایت‌شناسی پسااستعماری(به عنوان زیر شاخه این نقد) از تکنیک‌های روایی به عنوان ابزاری در بازنمود گفتمان‌های پنهان و آشکار استعمار استفاده می‌کند. یکی از حوزه‌هایی که گفتمان سلطه را به شکلی موثر به چالش می‌کشاند، حوزۀ هنر به‌ویژه سینما است. این پژوهش به استعمار و پیامدهای آن از نگاه یک فیلمساز متعلق به سینمای موج نو در دهه پنجاه خورشیدی پرداخته‌است. فیلم اوکی مستر ساخته پرویز کیمیاوی از دو بخش اصلی و یک بخش میانی شکل‌گرفته‌است. در بخش اول، به تقابل‌های دوگانه از منظر ادوارد سعید و در بخش دوم به نظریه هومی بابا در باب تعامل و پیوندخوردگی فرهنگ‌ها می‌پردازد. همچنین به نظریات گایاتری اسپیواک در باب موقعیت زنان در ساختارهای استعماری هم نظر داشته‌است. فیلم روستایی را روایت می‌کند که نمادی از جامعۀ ایران است و به دلیل مسخ‌شدگی تن به فرودستی می‌دهد؛ اما راه نجات در داشتن رهبری آگاه است تا جامعه را به سمت ارزش‌های فرهنگی و اصالت تمدن قومی و ملی هدایت کند. کیمیاوی در این فیلم از تکنیک نماهای بلند و باز و نمادهای بصری، همچنین ارجاعات فرامتنی استفاده می‌کند تا ضمن بازتاب روح زندگی روستایی، دوگانۀ بدویت/مدنیت را بازنمایی کند. این پژوهش به شیوۀ توصیفی-تحلیلی و بر اساس چارچوب نظری تحقیق صورت گرفته‌است.
